۱۳۸۸ شهریور ۱۸, چهارشنبه

اعتراف مي کنم نمي دانستم

علي شکوري راد

etemaad.ir

من اعتراف مي کنم که نمي دانستم معني بسيج مردم براي شرکت در انتخابات، انقلاب مخملي است و مستوجب مجازات. من اعتراف مي کنم که نمي دانستم هزينه سياست ورزي و فعاليت سياسي در ايران به حدي است که اگر در انتخابات شرکت کني و مردم را به شرکت در انتخابات دعوت کني، ممکن است بازداشت شوي و به زندان بروي يا مورد برخوردهاي شديد قرار بگيري. من اعتراف مي کنم که نمي دانستم مي شود چهل ميليون راي را ظرف مدت کوتاهي شمارش کرد و در کمتر از 24 ساعت از پايان اخذ راي نتيجه قطعي را اعلام کرد در حالي که اين نتيجه تا انتها هم هيچ تغييري نکند و بعد به نتيجه آن مطمئن بود به طوري که شوراي نظارت شوراي نگهبان هيچ تاثيري در نتيجه اعلام شده توسط وزارت کشور نداشته باشد. من نمي دانستم که وزارت کشور و شوراي نگهبان آنقدر با يکديگر هماهنگ هستند و فکر مي کردم اگر وزارت کشور تخلف يا تقلبي را انجام دهد شوراي نگهبان به آن رسيدگي خواهد کرد. من اعتراف مي کنم که نمي دانستم تحمل مخالفان، براي شنيدن انتقاد آنقدر پايين است و ممکن است انتقادهاي ساده هم موجب عصبانيت عده يي شود و آنها را وادار کند از قوه قهريه استفاده کنند. من نمي دانستم که هزينه يک راهپيمايي اعتراضي مسالمت آميز مي تواند اين حد بالا باشد. من اعتراف مي کنم که نمي دانستم در زندان ها و چگونه با زندانيان برخورد مي شود. اعتراف مي کنم معناي سلول انفرادي را درک نکرده بودم اما اکنون که تعدادي از دوستانم در زندان و در چنين شرايطي قرار گرفته اند و ديدگاه هاي آنها در مدت شصت هفتاد روز، بعضاً اين گونه تغيير کرده مي فهمم که معناي سلول انفرادي چيست. من اعتراف مي کنم نمي دانستم ضابطان قضايي ما نه دور از چشم مسوولان قضايي بلکه با نظر مسوولان قضايي در بعضي از بازداشتگاه ها اين گونه قانون را نقض مي کنند.

هیچ نظری موجود نیست: